II یک پروژه مشترک از ETH Zurich با شرکایی از دانشگاه و صنعت است .
هدف ساخت خودرویی قدرتمند با استفاده ای پیل های سوختی است که کمترین انرژی را مصرف کند .
در تاریخ 26 ژوئن 2005 این وسیله رکورد بیشترین مسافت طی شده بر حسب مصرف سوخت را در موسسه فناوری فدرال سویس در زوریخ ثبت کند.
این پروژه در سال 2002 در ETH آغاز شد .در آن زمان آزمایشگاه تحقیقاتی ETH بیش از 20 سال سابقه ی تحقیق بر روی سیستم پیشرفته ی وسایل نقلیه ی موتوری داشت . هدف این آزمایشات از بین بردن آلاینده های خودرو ها و بهبود اقتصاد سوخت خودروها بود .
پروفسور لینو گوزِلا (مدیر پروژه ) در اوج نا امیدی از این هدف با توجه به پیشنهاد گینو پاگانلی در ماراتن Shell Eco شرکت کرد .وی با کمک دانشجویان و متخصصان ETH و سایر محققان در زمینه های گوناگونی مثل کامپوزیت و آیرودینامیک ،سازه و غیره توانست علوم مختلفی را در راستای هدفش ادغام کند .
در حالی که اکثر وسایل نقلیه سوخت را در ICE (موتور احتراق داخلی) می سوزانند، PAC-Car II از یک پیل سوختی برای تبدیل هیدروژن به برق استفاده می کند تا موتورهای الکتریکی برق خود را دریافت کنند.
مزایای اصلی این طرح عبارتند از:
1. بهره وری بیشتر
2.عملیات خاموش بیشتر
3. مهمتر از همه، انتشار صفر
4.آب خالص به عنوان تنها محصول جانبی
آیرودینامیک پروژه :
این خوردو دارای 3 چرخ است که یک چرخ در عقب و دو چرخ در جلوست .چرخ های جلو با زاویه ی 8 درجه ای قرار گرفته اند .
